Wielcy twórcy francuskiego kina
Vive la France! (Niech żyje Francja!) to hasło przewodnie drugiego filmowego sezonu Klubu Seniora, w kinie Iluzjon Filmoteki Narodowej, odbywającego się pod patronatem Ambasady Francji. Jako, że uwielbiamy naszą seniorską publiczność, w nowym sezonie pragniemy uczynić "Klub Seniora" bardziej dostępnym dla większego grona starszych widzów. W związku z tym bilety na seanse w ramach cyklu będą mogli oni nabyć w naszym kinie za jedyne 5 zł!
Do maja 2017 w "Klubie Seniora" zaprezentujemy jeszcze kilka znakomitych filmów wybitnych francuskich twórców takich jak: Marcel Carné, Jean Renoir, François Truffaut, Jacques Tati, Henri-Georges Clouzot, Alain Resnais, René Clément oraz Jean-Luc Godard. Każde ze spotkań rozpocznie się mini–wykładem podczas, którego nasi widzowie dowiedzą się więcej o tym, jak powstawało prezentowane dzieło, jakie relacje panowały na planie między odtwórcami głównych ról a także co sprawiło, że ich twórcy na zawsze zapisali się na kartach historii kinematografii.
Projekcje odbywać się będą w Sali Stolica, początek o godzinie 11.00
Plan projekcji:
30.03
Alain Resnais
Hiroszima, moja miłość
27.04
René Clément
Zakazane zabawy
25.05
Jean-Luc Godard
Żyć własnym życiem
Opisy filmów:
Hiroszima, moja miłość
(Hiroshima, mon amour) 88 min., Francja/Japonia 1959
reż.: Alain Resnais; scen.: Marguerite Duras; zdj.: Sacha Vierny, Michio Takahashi; wyk. : Emmanuelle Riva, Eiji Okada, Stella Dassas, Pierre Barbaud, Bernard Fresson
Film wypełniają dwa równolegle prowadzone wątki dziejące się w różnych planach czasowych: pierwszy z nich rozgrywa się kilkanaście lat po zakończeniu II wojny światowej i ukazuje namiętny romans francuskiej aktorki i młodego Japończyka oprowadzającego kobietę po Hiroszimie, po miejscach upamiętniających kataklizm wybuchu jądrowego; na drugim planie, w retrospektywach, rozgrywa się dramat wielkiej, tragicznej miłości bohaterki do niemieckiego żołnierza w okresie okupacji hitlerowskiej we Francji - miłości przynoszącej hańbę i cierpienie. Na tych dwóch z pozoru odległych płaszczyznach Resnais ukazuje niszczącą siłę wojny, determinującej losy zarówno jednostek, jak i całych narodów.
Zakazane zabawy
(Les jeux interdits) 87 min., Francja 1952
reż.: René Clément; scen.: Jean Aurenche, Pierre Bost, François Boyer, René Clément; zdj.: Robert Juillard; wyk.: Brigitte Fossey, Georges Poujouly, Amédée, Laurence Badie, Lucien Hubert
Akcja filmu rozgrywa się w 1940 roku w trakcie inwazji hitlerowskiej na Francję. Podczas nalotu, wśród wielu innych ludzi, giną rodzice małej Paulette. Błąkająca się bez celu dziewczynka trafia do wioski, w której zostaje przygarnięta przez miejscową rodzinę i zaprzyjaźnia się z jej dziesięcioletnim synem Michelem. Jednak pamięć o niedawnych wydarzeniach pozostaje w świadomości Paulette, która wraz ze swoim nowym przyjacielem wymyśla zabawę w śmierć. Dzieci najpierw urządzają pogrzeb małemu pieskowi Paulette, który także zginął w nalocie, i na grobie stawiają krzyż skradziony z cmentarza. W podobny sposób chowają kreta, potem inne zwierzęta. Ich ukryte przed oczami dorosłych miejsce pochówków zaczyna się rozrastać, a z cmentarza znikają kolejne krzyże. Ta sytuacja zaczyna wywoływać niepokój i wzajemne podejrzenia mieszkańców wioski.
Chociaż w filmie nie ma wielkich scen batalistycznych, pozostaje on jednym z najbardziej wstrząsających obrazów wojny, ukazujących jej okrucieństwo i trwałe piętno, jakie pozostawia na tych, którzy jej doświadczyli. Zderzenie słodkiej twarzy Paulette z mrokiem, jaki czai się w jej duszy, wywołuje większe wrażenie, niż widok burzonych budynków. Film otrzymał Oscara, statuetkę BAFTA oraz Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji.
Żyć własnym życiem
(Vivre sa vie: Film en douze tableaux) 82 min., Francja 1962
reż. i scen.: Jean-Luc Godard; zdj.: Raoul Coutard; wyk.: Anna Karina, André S. Labarthe, Sady Rebbot, Guylaine Schlumberger, Peter Kassovitz, Brice Parain
W dwunastu obrazach, z których każdy - jak w filmie niemym - opatrzony jest krótkim opisem streszczającym wydarzenia, Godard opowiada historię Nany S. Dziewczyna wyjechała z prowincji, na której zostawiła męża i syna, i podjęła pracę ekspedientki w sklepie z płytami. Za pośrednictwem znajomej poznaje jej sutenera i odtąd zaczyna dla niego pracować. Jest przekonana, że w każdej chwili może zrezygnować, jednak z czasem zostaje wplątana w trudną do porzucenia zależność. Godard zastosował tu manierę nazwaną przez siebie théâtre-vérité, co miało oznaczać teatralność nie tylko konstrukcji, lecz także sposobu filmowania – w długich sekwencjach przy statycznej kamerze, z wyeliminowaniem montażu, co zdaniem twórcy miało służyć pełniejszemu i bardziej obiektywnemu uchwyceniu autentyzmu. Film, jak każde dzieło Godarda, miał swych entuzjastów, ale i wielu przeciwników, został jednak oficjalnie doceniony i otrzymał Nagrodę Specjalną Jury oraz nagrodę krytyki włoskiej na festiwalu w Wenecji, a także nagrodę krytyki Niemieckiej Republiki Federalnej dla najlepszego filmu zagranicznego.
Kino Iluzjon; ul. Narbutta 50 a; 02-536 Warszawa
Kasa kina – (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl
Bilety na pojedyncze seanse: 5 zł
Osoba do kontaktu:
Julia Radziszewska, tel. 22 845 50 74:; e-mail: jradziszewska@fn.org.pl
WESPRZYJ NAS
Wpłać darowiznę na konto:
nr 60 2030 0045 1110 0000 0386 5930
tytułem: darowizna na cele statutowe
KRS: 0000137258
Ośrodek Studiów Wschodnich
Pierwsze rozporządzenia Trumpa: bezpieczeństwo wewnętrzne, energia, handel
W dniu inauguracji swojej drugiej kadencji prezydent Donald Trump podpisał 42 rozporządzenia wykonawcze i memoranda. Dotyczyły one przede wszystkim kwestii bezpieczeństwa granic i nielegalnej imigracji, produkcji energii, pracowników administracji federalnej oraz polityki handlowej. Ogłosił również stan wyjątkowy na południowej granicy USA.
Większe ryzyka, większe nadzieje: Ukraina wobec Trumpa
Inaugurację Donalda Trumpa prezydent Wołodymyr Zełenski określił jako dzień zmiany i nadziei na rozwiązanie globalnych wyzwań oraz osiągnięcie długotrwałego i sprawiedliwego pokoju. Zapewnił również nowego przywódcę o gotowości do współpracy w realizacji tego celu.
Wsparcie wojskowe USA dla Ukrainy: co po Bidenie?
9 stycznia Stany Zjednoczone przyznały Ukrainie 74. pakiet pomocy wojskowej, o wartości 500 mln dolarów, w ramach mechanizmu Presidential Drawdown Authority (PDA) – ostatni przekazany przez administrację Joego Bidena. Tym samym wykorzystała ona łącznie 19,35 mld dolarów z przyjętego przez Kongres USA 23 kwietnia 2024 r. pakietu wsparcia. Składało się na niego 7,8 mld dolarów na uzbrojenie i sprzęt wojskowy (UiSW), które mogły zostać przekazane w krótkim horyzoncie czasowym ze stanów magazynowych Departamentu Obrony w ramach PDA, oraz ok.